Nu zat ik pas buiten met Muis aan mijn voeten. Hij genoot van mijn aaiende handen en was enthousiast alles in de buurt kopjes aan het geven. Rakker was inmiddels ook bij me komen staan.
Herken je de situatie waarin een onbekend kind jou bijvoorbeeld een handje geeft en er dan later pas achterkomt dat jij helemaal zijn mama niet bent? Kindje schrikt....en jij moet er wel om lachen.
Nou, zoiets gebeurde dus ook met die maffe dieren van mij. Tot mijn stomme verbazing zie ik hoe Muis Rakker een koppie geeft. Huh? Muis die met Rakker snolt?????? Vlekkie wil dat wel doen en dan vaak met mijn andere hond Snuitje. Maar MUIS?
Tja, dat bleek ook een foutje. Ik had het nog niet gedacht of Muis ontdekt dat het niet mijn benen maar de poten van Rakker waren....hij haalt uit en vlucht weg. Rakker gaf natuurlijk commentaar. Niet op de knuffel maar wel op die haal.....
En ik? Tja, na even wat gesus hier en daar moest ik er eigenlijk wel om lachen. Oké, voor Rakker vond ik het wel sneu.....hij deed immers helemaal niks!
Hierbij een filmpje van onze Muis:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten